เรื่องย่อ

เรื่องย่อคมพยาบาท

อุทัย (ศรุต วิจิตรานนท์) หนุ่มสังคมรูปงาม ร่ำรวย ลูกผู้ดีเก่า เป็นหนุ่มเนื้อหอมของกรุงเทพฯ สาว ๆ หลายคนล้วนแต่คิดใจอยากจะได้ชื่อเป็นคนสำคัญของเขา อุทัยมีเมียอยู่แล้ว เมียซึ่งเป็นต้นห้องของมารดาของเขาเองคือ เย็น (ธัญยกันต์ ธนกิตติ์ธนานนท์) อุทัยตัดสินใจแต่งงานกับ วณี (ดารัณ บุญยศักดิ์) ด้วยความสวยอ่อนหวานและความดีของวณี ทำให้อุทัยทั้งรักและเกรงใจ เขาทอดทิ้งและห่างเหินเย็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน เย็นสะสมความอาฆาตแค้นชิงชังและพยาบาทไว้อย่างมากโดยไม่มีใครรู้ กระทั้งวณีท้อง คลอดลูกสาวซึ่งเป็นขวัญใจของคนในบ้าน เอื้อย (ทิสานาฎ ศรศึก) น่ารักน่าชังนักหนา อุทัยยังคงระแวงเย็นตลอดเวลาด้วยรู้นิสัย

จนกระทั่งเอื้อยอายุได้ 6 เดือน โชคก็เข้าข้างเย็น เย็นใช้ความเจ้าเล่ห์ขโมยเอื้อยไปจนได้ ทุกคนในบ้านมีแต่ความทุกข์ทรมานใจ เหตุการณ์ผ่านไป 18 ปี เย็นกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้ง พร้อมเด็กสาว 2 คน ซึ่งเย็นบอกว่าเป็นหลานคือ จรรยา หรือ เปีย (ทัศนียา การสมนุช) สวยปราดเปรียว ซน แต่โมโหร้าย ชอบโกหก ส่วนมารยาท หรือ น้อย (ทิสานาฎ ศรศึก) เรียบร้อย อ่อนหวาน วันหนึ่งเย็นบอกเปียว่าเปียนั้นไม่ใช่หลานของตน แต่เป็นลูกของเศรษฐีที่เธอขโมยมา เย็นเล่าความหลังให้เด็กทั้งสองฟัง เปียดีใจจนออกหน้า ขณะที่น้อยน้อยอกน้อยใจและอดสงสัยไม่ได้ว่า เย็นปฏิบัติต่อเธอซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหลานคนเดียวอย่างไม่ยุติธรรมเสมอมา เปียร่ำไห้จะไปหาพ่อแม่ที่แท้จริง แต่เย็นประวิงเวลาไว้ โดยอ้างว่าส่งจดหมายไปแล้ว และรอคำตอบอยู่แล้ว และบอกว่าจะพาเปียมาหาอีก 2 วันข้างหน้า แต่เปียเก่งกว่านั้น เธอแอบตามเย็นมาจนเจออุทัยและวณีจนได้ อุทัยกับวณีพอรู้ว่าเย็นมีหลานสาวอีกคนที่โตมาคู่กับเปียจึงขอร้องให้เย็นพามาอยู่ด้วยกัน ท่ามกลางความไม่พอใจอย่างมากของเปีย

เปียจุดไปเผาบ้านนมแส (นฤมล เปี่ยมพงษ์สานต์) ก็เพราะนมแสรู้ว่าเธอแอบฆ่าลูกแมวของน้อยและไปบอกคุณอุทัย ทำให้เธอถูกดุ ความผิดปกติทางจิตใจของจรรยามีมากขึ้นทุกที เธอพยายามทำให้อุทัยกับวณีเข้าใจผิดกันเสมอ จากนิสัยของเปียและคำบอกเล่าของเย็นที่ว่าน้อยเป็นลูกของ นายโมก (อานัส ฬาพานิษ) กับลำยอง (อุษณีย์ วัฒฐานะ) ซึ่งคุณหญิงจำได้ว่ามีโจรชื่อเสือโมกที่สุพรรณบุรีในช่วงเวลาที่เย็นขโมยเอื้อยไป

อุทัยกับคุณหญิงเริ่มสงสัยว่าเย็นวางแผนซ้อนกลเรื่องของเปีย โดยที่น้อยน่าจะเป็นลูกสาวของเขากับวณีมากกว่า วันหนึ่ง เลอสรร (ภัทรเดช สงวนความดี) ลูกสาวเพื่อนรักของวณีที่ตายไปแล้ว และวณีได้เลี้ยงดูเหมือนลูกแท้ ๆ ได้เดินทางกลับจากต่างประเทศ เปียเห่อเลอสรรมาก ตามติดตลอดเวลา ขณะเดียวกันเลอสรรกลับค่อย ๆ ให้ความสนใจกับน้อยมากว่า จนเปียรู้สึกได้ เปียโกรธมากถึงขนาดจะพยายามฆ่าน้อย แต่ประวิทย์มาช่วยไว้ทัน จรรยานั้นทั้งหวงและหึงเลอสรรมาก แต่เลอสรรกลับสนใจน้อยมากขึ้นทุก ๆ วัน จนเปียคลั่ง วณีต้องขอร้องให้เลอสรรทำดีกับเธอ ทว่าเปียก็ดูจะรู้ทันว่าเขาเสแสร้ง เปียออกอุบายชวนทุกคนไปเที่ยวเรือ เมื่อได้โอกาสเธอผลักน้อยตกน้ำขณะที่ไม่มีใครเห็น เย็นเป็นผู้เอะอะว่าน้อยหายไป เรือจึงวกกลับไปอีกครั้ง เลอสรรกระโดดลงไปช่วยน้อยอย่างลำบากเพราะเกิดพายุขึ้นพอดี

ที่กรุงเทพฯ เย็นลากตัวเปียมาจัดการชำระโทษ เปียกลัวมากเพราะเย็นขู่ว่าจะบอกความจริงทุกอย่างกับอุทัยและวณี เปียยิ่งคลั่งแค้นน้อยมากขึ้น แต่เก็บไว้ภายใต้ท่าทีที่นิ่งเฉย เปียเงียบขรึมจนทุกคนเริ่มไม่สบายใจ วันหนึ่งเปียรู้ว่าเย็นป่วย เธอไปบอกวณี วณีรีบให้คนไปซื้อซุปมาเยี่ยมเย็น แต่ก่อนที่วณีจะนำซุปไปให้เย็น เปียแอบเอามาโรยยาพิษใส่ลงไปเสียก่อน แต่เลอสรรเห็นเข้าพอดี วณีถือซุปไปเยี่ยมเย็นที่เรือนพักเย็นตักซุปกินอย่างอร่อยก่อนที่จะล้มลงครวญครางด้วยพิษของยา เย็นเข้าใจว่าวณีวางยา แต่ว่าอุทัยกับเลอสรรมาถึงเรือนเย็นทันเวลาที่จะบอกว่าเปียเป็นคนทำ อุทัยพยายามจะพาเย็นไปโรงพยาบาล แต่เย็นอาการหนักเสียแล้ว ก่อนตายเย็นยอมบอกความจริงว่าลูกของอุทัยกับวณีคือน้อยนั่นเอง