เรื่องย่อ

เรื่องราวในสมัยราชวงศ์เจิ้ง ฮ่องเต้ฉู่จ้งซวี่ (สวี่ไคเฉิง) เป็นคนที่ชื่นชอบไข่มุกมาก ดังนั้นเครื่องบรรณาการที่เขาได้รับมักจะเป็นไข่มุกเสมอ เหล่าขุนนางท้องถิ่นต่าง ๆ ทั้งระดับสูงและระดับล่างจึงพากันเสาะหาไข่มุกเพื่อถวายให้กับฮ่องเต้ ซึ่งแน่นอนว่าไข่มุกที่ดีที่สุดจะต้องมาจากหมู่บ้านชายทะเลเท่านั้น ด้วยความกดดันและการใช้อำนาจในทางที่มิชอบ เหล่าขุนนางจึงอ้างชื่อของฮ่องเต้ฉู่จ้งซวี่เพื่อบังคับให้ชาวประมงแถบชายทะเลหาไข่มุกให้เพียงพอเพื่อที่จะได้ส่งของบรรณาการทันตามเวลาที่กำหนด ซึ่งชาวประมงคนนั้นก็คือพ่อของไห่ซื่อ (หยางมี่) ในวันที่ออกทะเลพ่อของนางได้พานางออกไปด้วย แต่ไห่ซื่อไม่เคยรู้เลยว่านางจะต้องเป็นตัวล่อเพื่อให้ได้ไข่มุก ว่ากันว่านางเงือกเป็นคนที่ขี้สงสารหากนางได้เห็นมนุษย์โดนทำร้ายนางจะร้องไห้ เมื่อน้ำตาของนางเงือกสัมผัสกับสายลมจากน้ำตาก็จะกลายเป็นไข่มุกที่สุกสกาวแวววาว ไห่ซื่อเป็นลูกหลานชาวประมงเธอว่ายน้ำเก่งมาตั้งแต่เด็กทำให้พ่อของเธอวางใจที่จะให้เธอลงไปที่ก้นมหาสมุทรเพื่อพานางเงือกขึ้นมา